::..آدمك..::


      شايد از هميشه پريشان تر باشم...

      فكرم روي چيزايي است كه از دست دادم...

      فكرم خيلي مشغوله...

      نمي دونم چيكار كنم...ارامش ندارم......

      خسته شدم از بي توجهي ها...اخه ديگه تا چه حد ادم به فكر خودش باشه...

      ادم تا چه حد ميتونه ادماي ديگه رو فراموش كنه...

       احساس ديوونگي ميكنم...احساس مريض بودن...

       دوست دارم چشمامو ببندمو و باز كنم ببينم تو دنياي ديگه ايم...

       احساس ميكنم قدرت مبارزه با سرنوشتم رو ندارم...

        دوست دارم به چيزي كه ميخوام برسن....دوست دارم چيزايي كه فكر ميكنم اتفاق بيفتن...

        دوست دارم تفكراتم عوض شه و من يه ادم ديگه شم...

         چيزي نمي تونم بگم...

         مدت زيادي تو اتاقم ميشينم و توخيالاتم پرسه ميزنم....خب چيكار ميتونم بكنم براي خودم ؟؟

         چيزي به فكرم نميرسه....


: тαɢƨ <-TagName->
+ برچسب:,| 20:34|GolnOoSh|


         اگر به هدفم نرسم چه كسي را مقصر بدانم؟؟؟؟  نمي دانم...

         ولي مي دانم خودم نيستم....


: тαɢƨ <-TagName->
+ برچسب:,| 21:44|GolnOoSh|